İlk bulgu olarak rutin pelvik muayene ve takip sırasında Pap smear testi yapılan hastalarda anormal Pap smear sonuçları ortaya çıkmaktadır. Anormal bir Pap smear testinden sonra, test sonucuna göre bir süre sonra ikinci bir Pap smear testi yapılabilir veya kolposkopi adı verilen bir cihaz kullanılarak rahim ağzı görüntülenebilir. Ayrıca gerekirse kolposkopi sırasında biyopsi yapılabilir.
Bunun yanı sıra rahim ağzı kanserini önlemek ve erken teşhis için düzenli kontrollerde Pap smear kullanılmaktadır. Ayrıca HPV DNA denen bir test de tarama programlarında Pap smear ile veya tek başına kullanılabilecek yöntemler arasındadır. Normal şartlar altında, 20’li ve 30’lu yaşlardaki kadınların HPV’ye yakalanma şansı yüzde 30-50’dir. Dolayısıyla bu grupta HPV testi yapıldığında çoğu hastada değerler pozitif çıkar ve HPV testinin değeri kaybolur.
Bu nedenle 20-30 yaş arasında her üç yılda bir smear testi yaptırılması önerilir. Bundan sonra HPV geliştirme olasılığı %7’ye düşer. Bu nedenle 30 yıl sonra Pap smear sitolojik incelemesine HPV DNA analizi de eklenir. Pap testi ve yüksek riskli HPV DNA testinin birlikte yapıldığı ortak test adı verilen bu tarama, gereksiz biyopsi ve işlem riskini azaltır. Hastalara daha uzun aralıklarla takip imkanı sunulmaktadır.
Hastalığın tanısında; Hastanın kaygısını azaltan, muayene maliyetini düşüren ve doğruluk düzeyini artıran bu testin sonucu negatif ise, hastanın bir sonraki gözlemi beş yıl sonra yapılır. Analize yalnızca Pap testleri için devam edilirse, her üç yılda bir test yapılması gerekir.
Rahim ağzı kanseri tedavileri
Rahim ağzı kanseri tedavisinde kullanılan yöntemler iki ana gruba ayrılır: cerrahi ve radyasyon tedavisi. Radyasyon tedavisi rahim ağzı kanserinin tüm evrelerinde kullanılabilen bir tedavidir. Kanserin erken evrelerinde hastalığın yayılımı çok daha az olduğu için cerrahi tedavi ön plana çıkmaktadır.
Daha sonraki aşamalarda, radyasyon tedavisi ana tedavidir. Cerrahi tedavi ile; Amacı, servikal omurgada ve olası yayılma yerlerinde bulunan primer tümörü temizlemektir. Cerrahi tedavi, tümörün boyutuna göre aşağıdaki minör cerrahi yöntemlerden biridir; Tüm uterus, serviks ve lenf düğümlerini çıkaran temel cerrahi tekniklerden farklı olabilir.
LEEP (Döngü Elektrocerrahi Prosedürü)
Rahim ağzındaki hücresel değişikliklerin teşhis ve tedavisinde paha biçilmez bir araç. Dokudaki kanamayı kesmek ve durdurmak için elektrik kullanan bir tekniktir.
kriyoterapi
Bu, serviksin yüzey dokusuna ve hücre ölümüne zarar veren hücreler arası suyun kristalleştirilmesi yöntemidir.
lazer tedavisi
Kanserin yayılmasında tüm lezyonun görülebildiği ve intrauterin kürtaj sonucunun temiz olduğu her durumda kullanılabilir.
konizasyon
Rahim ağzındaki hücresel değişikliklerin tedavisinde önemli rol oynayan rahim ağzından sivrilen bir parçanın çıkarıldığı cerrahi bir yöntemdir.
Onları biliyor musun?
Bazı HPV türleri kansere neden olur
Günümüzde HPV enfeksiyonunun serviks kanseri gelişiminde çeşitli kofaktörler aracılığıyla kansere neden olduğu genel olarak kabul edilmektedir. Tüm rahim ağzı kanseri türleri, HPV DNA’sının %99,7’sini içerir. Bu virüsün 200’den fazla türü deride ve mukoza zarlarında bulunmuştur ve bunların %40’ı anüs ve genital epitelde bulunur. En etkili bulaşma yolu cinsel ilişkidir. Son araştırmalar, 15 anogenital HPV tipinin kanser için kesinlikle yüksek risk altında olduğunu ve her 3 tipin de yüksek risk altında olduğunu gösteriyor. Bilimsel yayınlarda araştırmacılar, rahim ağzı kanseri gelişimi için HPV varlığının gerekli olduğunu vurgulamakta ancak bunun yeterli olmadığı konusunda hemfikirdirler.
Farklı hastalıklar aynı semptomları gösterebilir.
Rahim ağzı kanserinde hastalığın klasik belirtilerinin çoğu; Vajinal enfeksiyon, rahim fibroidleri ve polipler gibi iyi huylu durumlarda da görülebilir. Bu nedenle bu belirtilerin hangi hastalığa ait olduğunu bir uzman eşliğinde belirlemek gerekir.