Yüz bölgesinde, özellikle çene ucu ve elmacık kemikleri başta olmak üzere hem estetik amaçlı hem de travma sonrası oluşan deformitelerin onarımında implantlar sıklıkla kullanılmaktadır. Bu implantlar (protezler) yapısal olarak oldukça farklı içeriktedirler ve her biri birer yabancı cisim olarak, kullanılan kişide farklı yanıtlara neden olurlar. Estetik Cerrahlar’ın çoğunluğu genellikle alışkın olduğu ve hastalarında sorun yaşamadıklarını tecrübelerine dayanarak bildikleri protezlerin kullanımını tercih ederler. Bu protez türlerini kısaca incelersek:
Silikon : Silastik olarak da bilinir. Aslında 1948’de elastik silikon polimerleri için alınmış bir marka adıdır. Ancak çok yaygınlaşmış ve yer yer silikon yerine de kullanılmaya başlanmıştır. Silikon yüz implantları elastik yapıda olup cerrahi uygulamada yerleştirilmeleri son derece kolaydır. Enfeksiyon riski düşüktür. Bu nedenle özellikle 1980 ve 90’ların başlarında en çok kullanılan implant türü olmuşlardır. En önemli dezavantajlarıı kemiğe yapışmadıkları için nadiren de olsa yerlerinden kaymalarıdır. Silikon implantlar uygun seçilmiş hastalarda hala güvenle kullanılabilen protezlerdir.
Hidroksiapetit: Oldukça güçlü, hafif, seramik yapısında bir materyaldir. Tek parça halinde uygulanabileceği gibi küçük granüller şeklinde de gerekli yere yerleştirilebilir. Yapısal olarak deniz mercanlarına çok benzer. Yapısındaki delikler sayesinde dokunun içine girmesine ve implantın konulan bölge ile entegre olarak orada kalmasına yardımcı olur. Bulunduğu bölgede canlı yaşamın bir parçası haline gelmesi nedeniyle enfeksiyon riski son derece düşüktür, üzerine konulduğu kemiğe zarar vermez.
Bir tür plastik polimeridir. Tek parça halinde gelir. Yapısal olarak delikli yapısı nedeniyle biraz hidroksiapetite benzerlikleri vardır.